Opis
Wydawnictwo ABSONIC. Opracowanie Mirosław Drożdżowski. Z Sonat i Partit na skrzypce solo najpopularniejszą okazała się II Partita d moll BWV 1004, głównie dzięki końcowej, tajemniczej Chaconnie. Forma składała się z tematu i wariacji, często wielu, by na koniec wrócić do początku. Prosty harmonicznie temat, który powraca w kolejnych przetworzeniach wariacyjnych niejako uzależnia i wprawia w trans. Bach przekształca go w akordowej, polifonicznej i melodycznej grze w sposób bardzo bogaty, stosując także arpeggio, przez co osiąga przepiękne efekty dźwiękowe. Jak pisze Albert Schweitzer: ˝Z jednego tylko tematu wyczarowuje Bach cały świat. Wydaje się, jakby ból walczył tu z radością, spotykając się w końcu w głębokiej rezygnacji˝. Mirosław Drożdżowski napisał we wstępie: Przystępując do opracowania utworu zastanawiałem się, jak idiom gitary zachowa się pod ciężarem tego dzieła. Jeśli chodzi o niektóre szybkie fragmenty monodyczne, opinia moja jest podzielona między skrzypce a gitarę jako lepsze medium.Gitara zawsze triumfuje we fragmentach polifonicznych, czyli niemalże przez cały utwór. Barwa gitary tworzy nowy i emocjonalny rezonans oraz nieoczekiwane dynamiczne gradacje w tych fragmentach, które mogły być stworzone wyłącznie na skrzypce, jak na przykład wariacje arpeggio. 36 str. A4, miękka oprawa. …
Hobby, rozrywka
tłumaczenie niemieckiego na polski, pentedron, szczepienie kotów cena, oskar film, biuro poselskie, kaczmarczyk, mosty pontonowe, symbole francji, świadectwo ukończenia gimnazjum, reklam plusa
yyyyy
