Opis
Osoby dramatu:Bibi, wzięta psychoterapeutka. Szczupła, elegancka brunetka około czterdziestki. Zawsze ekskluzywne ciuchy, dobra biżuteria. Miota się między żonatym kochankiem a matką, sławną artystką. Janina, pacjentka Bibi, zdradzana żona. Wysoka i potężna. Kręcone, rude włosy do połowy pleców upodabniają ją do Lady Lilith z obrazu Rossettiego. Kapryśna i zmienna. Raz sukienka od Herve Leger, raz bluza z H&M. W te małe, osobiste dramaty natrętnie wciskają się tragedie nieporównywalnie większego kalibru: katastrofa smoleńska, trzęsienie ziemi na Haiti, Hiroszima.Nuklearna zagłada urasta w powieści do rangi symbolu. Autorka funduje bohaterom życie w cieniu katastrof, nie tylko tych dziejowych. Po mistrzowsku żonglując formą, tworzy oryginalną i wielowymiarową powieść o stracie w różnych jej aspektach i pustce równie wielkiej co straty po wybuchu bomby atomowej.Matka siada z powrotem przy swoim stole, bierze ołówek i zaczyna rysować, szybko, jak w transie. Grafitowym cieniem pokrywa biały papier. Bibi podchodzi i podnosi jedną z kartek zaściełających stół. Nieporadnie naszkicowane sylwetki, bazgroły, szare cienie. I napis w rogu, ukośnie, jedno słowo. Hiroszima.— Odłóż to. Pracuję — słyszy metaliczny głos matki.Bibi upuszcza kartkę na stół i wychodzi z pracowni. To słowo, Hiroszima, opuszcza pracownię razem z nią, unosi się nad jej głową jak balon na sznurku. Dlaczego to miasto ją prześladuje? Dlaczego nagle wszyscy odmieniają je na rozmaite sposoby? Czy nie ma innych miast?[fragment]
Powieści i opowiadania
ug purda, radcy prawni, michał rychlik, 1 kcz, przejścia graniczne grzechotki, tokarki ze złomu, plan finansowy, armia, ile czasu na zwrot podatku, kw zad, lekarz sportowy poznań, przekleństwa po niemiecku, urząd skarbowy żywiec, język śląski, windykacji, klemensa murańki, prawo geodezyjne i kartograficzne, millenium konto walutowe, gdzie jest samolot, czermna
yyyyy
